در پست های قبلی نامی از کربلایی احمد میرزا حسینعلی تهرانی برده شد و از عشق بازی او با حضرت عباس و امام حسین یادی شد . اما باز هم سخنان دیگر این عارف گرامی در مورد حضرت عباس علیه السلام :
زمانی ما عازم سفر کربلا بودیم، در قافله ما یک لات گردن کلفتی بود که آخر عمری توبه کار شده بود و به زیارت امام حسین علیه السلام می رفت.
او آن قدر قسی القلب بود که ادعا می کرد تا به حال هیچگاه برای کسی گریه نکرده است.
وقتی به کربلا رسیدیم، ابتدا به حرم حضرت قمربنی هاشم علیه السلام مشرف شدیم، من در صحن حضرت شروع به روضه خوانی کردم و داستان کربلا و ظهر عاشورا را کلا بیان کردم ولی این رفیقمان خم به ابرو نیاورد.
اما وقتی به روضه حضرت قمربنی هاشم گریز زدم و ماجرای تیر انداختن حرمله به چشمان مبارک حضرت قمربنی هاشم علیه السلام را بیان کردم دیدم خون در رگ غیرت او به جوش آمد و از شدت عصبانیت فحشهای رکیکی به حرمله و دودمان او صادر کرد.
من از این حرکت و از فحشهای رکیک او خیلی مکدر شدم و رفتار او را در شان حرم و دستگاه کبریایی حضرت ابوالفضل علیه السلام ندانستم.
وقتی شب به منزل رفتیم در عالم خواب دیدم که همه زایران حسینی در حرم حضرت حضور دارند و حضرت قمر بنی هاشم به آنها پاداش می دهد.اما دیدم سردسته همه زائران امام حسین علیه السلام در آن جمع همان رفیق توبه کارمان بود و حضرت عنایت خاصی به او دارند.
من از این امر تعجب کردم و در فکر فرو رفتم که حضرت رو به من کرده و فرمودند: دشنام او به دشمنان ما چون از سر اخلاص و صفای باطن بود و هیچ قصد و نیتی غیر از دلخوشی ما نداشت ، لذا از عبادت و زیارت بسیاری از افراد مقرب تر واقع شد.